‘Wie verre reizen doet, kan veel verhalen’ – zegt een oud en wijs Nederlands spreekwoord. Het blijkt keer op keer, dat er waarheid in zit. Als u zelf wel eens een verre reis hebt gemaakt, zult u weten dat er dan heel wat te ontdekken valt. Nieuwe mensen, nieuwe culturen. En toch maakt ook verschil, hoe je aan zo’n reis begint. Als je de moeite neemt om je van tevoren alvast wat te informeren, blijkt er nog meer te ontdekken. En valt er bij thuiskomst, ook nog meer te ‘verhalen’.

Wie zich met kerkgeschiedenis bezig houdt, gaat ook op reis. Naar een andere tijd, en een andere wereld. Maar ook daarbij maakt het verschil, hoe je aan zo’n reis begint. Als je gewoon maar op weg gaat, valt er heel wat te ontdekken. Nieuwe mensen, nieuwe culturen. Maar als je de moeite neemt om je vooraf te laten informeren door het Woord van de HERE, blijkt er nog meer te ontdekken. En valt er ook nog meer te verhalen. Omdat je in het verleden Hemzelf dan ook tegen komt.

‘Maar U blijft Dezelfde’, horen we de dichter van Psalm 102 tegen Hem zeggen. Te weten: de God die verlost. En als je Hem uit zijn Woord zo hebt mogen leren kennen, mag je Hem zo ook tegen komen in het verleden. In je eigen kerkelijk verleden, maar ook dat van een ander. En blijkt er van het verleden ook van alles te leren voor het heden, omdat beide ‘van Hem’ zijn. En waar je dan van verhalen kunt? Nu, waar de dichter van Psalm 78 ook al van verhaalde: ‘de loffelijke daden van de HEERE’.